بخاري و مسلم در صحيح خود (در باب تيمم ) آورده اند كه مردي در خلافت عمر به نزد او آمد و گفت: من جنب شده ام و آبي نبود كه غسل كنم چه كار بايد انجام دهم ؟ عمر گفت: هرگاه آب نيافتي نماز نخوان !!! عمار ياسر حاضر بود گفت: اي عمر! يادت نيست كه در فلان سفر من وتو به حسب اتفاق احتياج به غسل پيدا كرده بوديم. تو به علت نبود آب نماز نخواندي و من چون گمان كردم كه تيمم به جاي غسل است و همه بدن را به خاك بايد رسانيد در خاك غلطيدم و نماز خواندم. وقتي خدمت حضرت رسول صلي الله عليه و آله رسيديم تبسم نمودند و فرمودند: يا عمار! در تيمم همين قدر بس است كه دستها را بر زمين زنند و به هر دو كف دست پيشاني را و بعد از آن با كف دست چپ پشت دست راست و با كف دست راست پشت دست چپ را مسح نمايند. وقتي عمار اين حكايت را نقل كرد. عمر گفت: اي عمار! از خدا بترس! عمار گفت: اگر امر ميكني نقل اين حديث نكنم. عمر گفت: واگذاشتيم تو را به آنچه ميخواهي. (2) اين درحاليستكه كه در قرآن آمده: فان لم تجدوا مائا فتيمموا صعيدا طيبا. و رسول خدا صلي الله عليه و اله بسيار گفته بودند كه اگر آب نباشد تيمم كنيد. ..